Die plaaslike gemeente se finansies
Wat gebeur met die geld wat jy vir die kerk gee? Leer meer daaroor, en sien die vreugde daarin raak om jou dankoffer vir die kerk te gee.
deur ds. Daniël Myburgh
In hierdie artikel gaan ons ’n gemeente se finansies kortliks bespreek. Natuurlik is daar veel meer oor die inkomste en uitgawes van ’n gemeente te sê as wat híér geskryf staan, maar die doel van hierdie artikel is om sekere “groot woorde”, wat in die kerk gebruik word, te probeer verduidelik.
Maandelikse bydraes vs dankoffers
Eerstens is daar ’n verskil tussen ’n “maandelikse bydrae” en ’n “dankoffer”. Die meeste mense gebruik altwee hierdie terme vir dieselfde aksie: hulle gebruik dit as hulle na hul finansiële bydrae aan die kerk verwys. Tog lees ons in die Bybel dat gelowiges eerder die term “dankoffer” behoort te gebruik, want dit verduidelik ons gesindheid beter.
Wanneer ons ’n geldelike bydrae vir die kerk gee, dan is ons bereid om iets wat vir ons kosbaar is vir die Here op te offer: ’n Offer uit dankbaarheid.
Wanneer ons egter nie só lojaal aan iets is nie, dan dra ons maar net daarvoor by. ’n Bydrae word byvoorbeeld betaal sodat ek by die plaaslike sportklub kan aansluit of dat ek met my ekstra klasse kan aanhou. Die Kerk is egter nie ’n sosiale klub nie, maar die Liggaam van Christus waar elke lid God en hul naaste kan dien (1 Korintiërs 12).
In die Kerk word ek aan Christus se volmaakte Offer aan die kruis herinner, en daarom is ek bereid om iets vir die Here op te offer. God roep ons élke Sondag saam deur sy Woord en deur sy Gees, en Hy belowe aan ons dat Hy ons elke dag sal onderhou. Dit klink tog baie anders as net ’n instansie waartoe ek bydra!?
Die gebruik van ’n belofte-stelsel in die kerk
Sommige gemeentes maak van ’n sogenaamde belofte-stelsel gebruik, waar die lidmaat ’n sekere geldelike bydrae aan die Kerkraad belowe wat hy/sy beoog om gedurende die jaar te betaal. Dit kan baie voordelig wees vir wanneer die Kerkraad hul begroting aan die begin van die jaar opstel, aangesien die meerderheid van gemeentes se inkomste vanuit die lidmate se maandelikse/jaarlikse bydraes afkomstig is.
Tog kan dit soms gemeentes beperk ten opsigte van die gemeentelike bediening, aangesien aktiwiteite in die gemeente baie keer gekoppel word aan dít wat lidmate belowe. Tog weet ons dat ons veel eerder op God moet vertrou as wat ons mense vertrou (o.a. Psalm 146:3) en dat níks vir God onmoontlik is nie.
Maandelikse bydraes vs kollektes
Maandelikse/jaarlikse bydraes verskil weer van kollektes/liefdegawes. Dít wat ek op ’n Sondag, tydens die erediens of ná die erediens, in die sakkies gooi, gaan spesifiek vir die diakens (sodat hulle behoeftige lidmate kan help) óf vir ’n diakonaal-georiënteerde instelling soos ’n kinderhuis.
Waarvoor word dankoffers gebruik?
Jou maandelikse/jaarlikse finansiële bydrae (dankoffer) word deur die kerkraad aangewend. Dit word onder andere gebruik vir die predikant se traktement, om die gemeente se personeel se salarisse te betaal (honoraria), asook vir die instandhouding en versekering van alle geboue (kerkgebou, kerksaal en die pastorie), die instandhouding van die gemeente-motor en vir ramings van die Gereformeerde Kerke van Suid-Afrika.
Wie moet almal ’n dankoffer aan God gee?
Baie gelowiges dink dat ’n mens eers ’n salaris moet verdien voordat jy iets vir die kerk hoef te betaal. Maar die Bybel is duidelik daaroor dat álle gelowiges lede van die liggaam van Christus is, en daarom behoort álmal, uit dankbaarheid, te gee. Ek kan dus nóú al ’n gedeelte van my sakgeld of toelaag vir die Here teruggee.
Bybelse riglyne vir die gee van ’n offergawe
1. Ek offer graag álles wat ek het, omdat alles wat ek is en het buitendien aan die Here behoort (Psalm 24: 1–2; Romeine 14:7 en 8).
2. Ek offer graag dit wat ek het, omdat ek die Here deur my optrede wil vereer. As ek Hom eer, sorg Hy vir my (Spreuke 3:9-10). Daarom gee ek my heel beste vir die Here.
3. Ek gee uit dankbaarheid vir alles wat ek so onverdiend van die Here ontvang. Wat ek gee moet in verhouding wees met wat ek ontvang, anders loop ek die gevaar om God te beroof (Maleagi 3:6-12).
4. Ek gee met vrymoedigheid want God het ’n vrymoedige gewer lief (2 Korintiërs 9:6-12).
5. Ons ontvang die ewige lewe as ’n genadegawe van God. Die feit dat ek geloof in God mag hê, kom nie uit myself nie. Dit is nie iets wat verdien kan word nie. Daarom doen ek iets uit dankbaarheid vir my uitverkiesing en verlossing: ek gee iets wat vir my kosbaar is vir God (Efesiërs 2; 2 Korintiërs 8:6; 9:5 en 7).
6. Die Woordbediening moet in stand gehou word (Numeri 18 en 1 Korintiërs 9:13-15). Dit beteken dat álle lidmate moet toesien dat God se koninkryk, vanuit hulle gemeente, uitkring na buite.
Om ’n gedeelte van my finansies vir die Here se koninkryk op te offer, is nie ’n las nie maar ’n vreugde! Mag ons dit nie sien as ’n koue bydrae wat ek betaal om ’n lidmaat van die Kerk te mag bly nie, maar eerder as ’n gawe wat ek in alle liefde en met alle dankbaarheid vir die Here wil teruggee.
