Die bergrede as die grondwet van die koninkryk
Verstaan jy hoe die bergrede ons riglyn vir die lewe is? Lees hier wat dit vir ons sê oor hoe ons as burgers van God se koninkryk moet lewe.
deur ds. Jan-Louis Lee
Wanneer ons praat van die “koninkryk van God”, dan verwys dit kortom na drie dinge: (1) Die feit dat God regeer, (2) die terrein waaroor Hy regeer en (3) die wyse waarmee Hy regeer.
Dit is ’n sleutelbegrip in die Bybel – God regeer soewerein, oor die ganse werklikheid, deur sy Woord en Gees. Hy is – onteenseglik – dié Koning. En waar God regeer, heers orde, vrede en saligheid – selfs in ’n wêreld waar dit lyk of die mensdom van Hom vergeet het.
Die bergprediking is ons riglyn
In Matteus 5 vind ons dan die eerste belangrike openbare toespraak van ons Here Jesus. Met hierdie toespraak wou Hy as die Groot Leermeester die mense leer om as burgers van die koninkryk van God te lewe. Dit het daarom mettertyd die wonderlike titel “Grondwet van die Koninkryk” gekry omdat dit die ware riglyn is vir hoe die burger van die koninkryk moet lewe.
Ons kan dit so verstaan: in enige land in die wêreld – wat bestaan het en wat vandag nog bestaan, is daar ’n wet waarvolgens die burgers van die land leef. Daardie wet sê wat hulle verpligting teenoor die staat is, en wat die staat vir die burgers bied. Meer nog so in die koninkryk van God.
Die bergrede het drie groot onderafdelings
1. Matteus 5:1-16 wys vir ons wie die burgers van die koninkryk is, wat hulle verhouding met God en met die wêreld is.
Hier vind ons die saligsprekinge, waar God vir ons wys wie die ware geseëndes is. Jesus maak dit sommer van die begin af duidelik dat die wêreld ’n hele ander beeld het van wat geluk en vrede is.
Die burger van die koninkryk weet egter hoedat Jesus hom met elke spreuk omvorm na sy beeld: die saligsprekinge is in ’n sekere sin die profiel van die ware geseënde dissipel van Christus.
Hy leef in afhanklikheid van God, sagmoedig teenoor sy naaste en is nederig. Hy treur oor sy sonde en kom tot bekering en honger en dors na God se geregtigheid. Die Here heilig sy hart en dring hom tot die soeke na God se vrede. Tog word die burger van die koninkryk elke dag in hierdie wêreld verdag gemaak en vervolg.
Maar dan is die koninkryksburger ook soos lig en sout in ’n korrupte en donker wêreld.
2. Matteus 5:17-7:12 wys vir ons die geregtigheid van die koninkryk, die feit dat Jesus nie gekom het om die wet tot niet te maak nie, maar die dieptepunt daarvan aan te toon en dit tot vervulling te bring.
Omdat ons nou besef wat ons ware identiteit is as burgers van die koninkryk, kan ons uit dankbaarheid vir God leef.
In hierdie gedeelte spreek Jesus die tradisionele, maar oppervlakkige manier waarop die godsdienstige leiers die wet versnipper en verklaar het aan. Hulle het eintlik ’n bespotting van die wet gemaak – deur dit in sowat 613 reëls en regulasies te versnipper het hulle ’n groter las op die mense gelê. Boonop het hulle besonder puntenerig die wet (nét bo-langs) nagekom. Met ander woorde: hulle het uiterlik perfek gelyk, maar aan die binnekant was hulle vrot.
Kom ons noem enkele voorbeelde: Moord begin in die hart. Hoewel die mense dan nie fisies moord gepleeg het nie; kon hulle mekaar vloek en skel en beledig en effektief karaktermoord pleeg en dit was 100% aanvaarbaar. So kom elke gebod neer op ons verhouding met God en hoe ons die belange van ons naaste beskerm.
Daarteenoor het Jesus gekom om die wet te vervul sodat ons uit dankbaarheid op God se genade kan reageer.
3. Matteus 7:13-29 wys vir ons dan hoe die burgers die koninkryk binnegaan en hoe hulle lewe voortaan lyk.
Met die twee weë, twee tipes profete en twee tipes bome (Matteus 7:13-19) stel die Here ons voor ’n daadwerklike keuse: Julle is burgers van die koninkryk, julle weet hoe julle verhouding met die Here is en hoe julle teenoor julle naaste moet optree. Julle weet dat Hy gekom het om die wet te vervul. Nou moet julle ’n daadwerklike keuse maak.
Die punt is: nadat ons al hierdie dinge gehoor het, kan ons nie ons beroep op onkunde nie. Nee – ons weet wat God van ons verwag en hoe Hy ons omvorm en nou moet ons volhard, nou moet ons met onderskeidingsvermoë kyk na wat rondom ons gebeur en ons moet daders van die Woord word.
Die bergrede – of dan die grondwet – bring ons eintlik na die fondament van ons geloof (Matteus 7:25-27). Wie bou op die Rots, die Een wat die offer gebring het, sal nooit teleurgestel wees nie, maar sal die uitdagings van die lewe in die koninkryk volhardend in die oë kan kyk.
