Saai die saad, God sal dit laat groei
Ons saai, maar God laat groei. Soms sien ons nie sy werk nie, maar onder die oppervlak gebeur iets wonderliks. Lees hoe die gelykenis van die saad wat self groei ons leer om geduldig te bly.
deur Kruispad-redaksie
Hy sê verder: So is die koninkryk van God: dit is soos wanneer iemand saad op die grond saai. En hy slaap en staan op, nag en dag, en die saad ontkiem en groei – hoe, weet hy self nie.
Markus 4:26–27
Jesus se kort gelykenis oor die saad wat self groei, staan net in Markus. Dit is net vier verse lank, maar dit dra ’n groot waarheid oor ons lewe as gelowiges. Dit gaan oor iets waarmee ons almal sukkel – om geduldig te wees en te vertrou dat God aan die werk is, selfs wanneer ons niks sien nie.
Die boer doen sy deel
In die gelykenis is daar ’n man wat saad op die grond saai. Hy doen sy werk, maar dan moet hy wag. So slaap hy, en staan op, dag na dag, en die saad lê daar onder die grond. Hy weet nie hoe die groei gebeur nie. Hy sien niks nie, maar hy vertrou dat iets besig is om te gebeur.
So is dit ook in die koninkryk van God. Ons doen ons deel – ons getuig, bid, doen goed, plant die saad van die Woord in ander se lewens – maar ons kan nie die groei maak gebeur nie. Net God kan dit doen. Paulus skryf later in 1 Korintiërs 3:6: “Ek het geplant, Apollos het natgemaak, maar God het laat groei.”
Daar is iets bevrydend daaraan om te weet: ek hoef nie alles te beheer nie. Ek mag my hande oopmaak en dit aan God oorlaat.
Die onsigbare groei
Wat die boer nie kan sien nie, is dat daar iets onder die oppervlak gebeur. Die saad ontkiem, dit skiet wortel, en groei stadig aan. Die lewe lê daarin, al lyk dit van buite af of niks gebeur nie.
Dis hoe God ook dikwels werk. Ons sien nie altyd die verandering wat Hy besig is om te bring nie. Ons voel soms moedeloos omdat ons gebede nie dadelik beantwoord word nie, of omdat ons pogings in geloof min vrug blyk te dra. Maar dan sê Jesus: “die saad groei – hoe, weet hy self nie.” God se werk is dikwels stil, maar dit is nooit stilstaande nie.
Die geduld van geloof
Ons leef in ’n haastige wêreld. Alles moet vinnig gebeur – ons druk knoppies en verwag onmiddellike resultate. Maar geloof is anders. Geestelike groei is stadig, soos ’n saad wat wag vir die regte seisoen, die regte son, die regte reën.
Wanneer jy dus bid en nie onmiddellik ’n antwoord sien nie, moet jy nie dink God het vergeet nie. Hy werk dalk ondergronds. Wanneer jy getuig en iemand lyk onverskillig, onthou: jy het ’n saad geplant. Dit is God wat dit laat groei, op sy tyd en op sy manier.
Jesaja 55:10–11 herinner ons daaraan dat God se Woord nooit tevergeefs uitgaan nie: “So sal my woord wees wat uit my mond uitgaan: dit sal nie leeg na My toe terugkeer nie, maar doen wat Ek behaag.” Wat ons saai in geloof, sal God laat groei – al sien ons dit eers later, of selfs nooit in hierdie lewe nie.
Wanneer die oes kom
Jesus sluit die gelykenis af deur te sê dat, wanneer die oes ryp is, die man dadelik sy sekel inslaan, want die tyd het gekom. Daar ís dus ’n tyd van oes – maar dit kom nie deur ons haastigheid nie, dit kom deur God se getrouheid.
Dit herinner ons daaraan dat die koninkryk van God nie op ons tyd werk nie, maar op God s’n. Ons roeping is om te saai, te bid, te wag, en getrou te bly – selfs wanneer die aarde nog stil lyk.
’n Les vir ons tyd
In ons digitale eeu is dit dalk moeiliker as ooit om geduldig te wees. Ons raak ongeduldig as ’n webblad te lank laai, of as ons nie dadelik terugvoer kry nie. Maar God se koninkryk werk nie volgens daardie ritme nie. Die groei van geloof, die verandering van harte, en die uitwerking van sy planne – dit alles gebeur stadig, maar seker.
Soos ’n saad in donker grond, gebeur die wonderwerk van groei dikwels in stilte. En eers later, wanneer ons terugkyk, besef ons dat God al die tyd besig was.
Die gelykenis van die saad wat self groei leer ons ’n eenvoudige, maar diep waarheid: God is aan die werk, selfs wanneer ons dit nie sien nie. Ons hoef nie alles te verstaan of te beheer nie. Ons moet net getrou bly, geduldig wag, en glo dat Hy die groei gee.
Wanneer jy dus moed verloor omdat jy niks sien nie, onthou hierdie woorde:
“Die saad ontkiem en groei – hoe, weet hy self nie.”
Laat dit jou herinner dat God se hand altyd in die grond van jou lewe werk.
