Die vernedering en verhoging van Jesus
Die kruisiging van Jesus is belangrik, maar dis wat daarna volg, die opstanding, die hemelvaart, en die wederkoms waarop ons wag, wat werklik ons geloof onderstreep.
deur ds. Jan-Louis Lee
Van kleins af leer ons dit, dit is trouens die standaard antwoord wat ons in die katkisasieklas sou gee: “Jesus het gesterf om vir ons sondes te betaal”. Dit is wat elke bladsy van die Bybel ons leer, dit is die pragtige inhoud van Petrus se belydenis daar in Sesarea Filippi: “U is die Christus, die Seun van die lewende God …” (Matteus 16:16).
Die lydensweg van Christus
“Christus” beteken “Messias” of “Gesalfde” – die Een wat deur God geroep, gestuur en toegerus is om ons Middelaar te wees. Hy wat die las van God se toorn op die sonde kan dra, en ons menslike natuur by God verteenwoordig sodat ons regverdig gereken kan word.
Wat deur die eeue heen geprofeteer is, die beloofde Messias wat uit die verte uit gesien, geglo en begroet is (Hebreërs 11:13) word bewaarheid in die geboorte van Jesus in Betlehem. Maar natuurlik, reeds met sy geboorte hang die skadu van die kruis oor sy bediening – want Hy word gebore om te sterf.
Dit is goed en reg dat ons die lydensweg van Christus oordink en die waarheid daarvan glo. Die straf op die sonde is immers die dood, en net Jesus, ons Middelaar, kan die straf namens ons dra. Ja, die evangelie bou op na die kruisiging, maar wat daarna kom is net so belangrik vir ons om te glo en aan vas te hou.
Die vernedering van Jesus Christus
Ons praat van die neerdalende lyn van Jesus se vernedering aan die een kant, en aan die ander kant die lyn van verhoging of verheerliking.
Die vernedering is sy menswording – geboorte, lyding onder Pilatus, sy dood en begrafnis. En merk op – die dissipels het ook nie mooi verstaan wat dit alles beteken nie, omdat die dood in hulle oë finaal was:
- Dit is hoekom die vrouens daardie Sondagoggend ná die kruisiging as ’n laaste eerbetoon sy liggaam met allerhande speserye wou gaan behandel het (Lukas 24);
- Dis hoekom die elf dissipels die vroue nie wou glo toe hulle met die beste nuus ter wêreld teruggekom het nie (Lukas 24:11);
- Dit is hoekom die Emmausgangers heeltemal verbyster was toe Jesus in ’n verborge gedaante saam met hulle stap en oënskynlik nie weet wat aangegaan het daardie dae in Jerusalem nie. Trouens, hulle is ontstel deur dit wat die vroue hulle meegedeel het (Lukas 24:22-24).
Dit is duidelik – hoewel Jesus telkemale sy dood en opstanding voorspel het –was dit vir hulle te moeilik om te glo.
Die verhoging van Jesus Christus
Die evangelie gaan duidelik verder as die graf. Daarom is dit belangrik om terug te gaan na wat die engel in die graf daardie oggend gesê het: “Waarom soek julle die Lewende by die dooies?” (Lukas 24:5). Die sleutelwoorde van hierdie deel is in Lukas 24:6 as die engel sê: “Hy is uit die dood opgewek. Onthou hoe Hy met julle gepraat het toe Hy nog in Galilea was …”
Die opstanding verseker ons dat alles wat Jesus gepreek het, dit wat Hy bedien het – en dit wat ons glo – die waarheid is.
Ons moenie vashaak by die kruisiging nie
Die kruisiging is belangrik. Dit is die betaling vir ons sondeskuld. Maar die opstanding, die hemelvaart, sy intrede aan die regterhand van die Vader en sy wederkoms – dit is die wonderlike erfenis wat elke gelowige te wagte kan wees.
Om vas te hak by die kruisiging is om net een deel van die waarheid te hê. Hierdie is die waarde van die opstanding:
- Die opstanding is die waarborg dat God die betaling aanvaar het, en dat ons regverdig gemaak is. Met ander woorde: die sonde is gestraf, ek hoef nie meer te betaal nie en dit is in Christus asof ek my hele lewe lank reg en heilig voor God geleef het.
- Dit is die waarborg dat God my deur sy Gees ook nou opgewek het tot ’n nuwe lewe, waar ek hoe langer hoe meer die sonde afsterf, en leef soos ’n verloste. Ons praat van heiligmaking. Dit is waar ek daagliks vernuwe word tot die beeld van my Verlosser.
- Die opstanding waarborg vir my dat ek ook uit die dood sal opstaan. Christus, wat onlosmaaklik verbind is aan die liggaam as ons Hoof, het opgestaan en daarom is dit die sekere waarborg dat ek ook eendag uit die slaap van die dood sal opstaan.
Die fondament van ons geloof
Die opstanding is die sentrale spil van die evangelie. Trouens – as ’n mens die vraag wil vra: Hoekom is die Christendom die enigste, ware Godsdiens, sou my vertrekpunt gewees het om die opstanding te verduidelik – want dit is ’n objektiewe waarheid, wat die fondament van ons hele geloof vorm. Maar wat nog heerliker is, is die versekering wat die hemelvaart my gee: My Verlosser is my Voorspraak by die Vader, Hy gaan my na Hom toe neem en sy Gees troos my daagliks in hierdie jammerdal.
Die kruisiging word dikwels oorbeklemtoon, maar ons moet verder as dit gaan – ons moet glo in die heerlikheid van dit wat daarna gebeur het. ’n Mens lees tog nie tot in die helfte van ’n boek en roep daar halt, of staan in die middel van ’n fliek op en gaan huis toe nie! Nee – na die kruisiging kom die opstanding, kom die hemelvaart, kom die wederkoms.
